宋士
宋士最新章节：
他走了出去，假装是把古董送给杨云帆
这一系列的变故，看似复杂，实际上都是在短短的数秒之内完成的
杨云帆看了一眼天上的劫雷，还有一点时间，便看着那一条龙鱼王者，认真道“时间还来得及
好一会，女童才哽咽着的将心中哭意压下，再次站了起来，看了一眼地上虬髯大汉三人遗落的储物袋
此刻的宋梅兰已经进入了停尸房，段老爷子过来看她最后一眼
只有陆雨舒，杨毅云知道他身上穿的衣服是下品灵器法衣，尘土不粘
王宗仁一看师父杨毅云手指一弹，一枚丹药飞射而来
有专门侍候的茶水的助理站在门口，见她过来，主动替她打开了门
段舒娴笑了笑，“也许他就是想在这里开一家咖啡馆呢！”
直到这个“孩子”，成长为一个虚天世界，广袤无垠，横亘在那黑暗而基金的混沌宇宙之中
宋士解读：
tā zǒu le chū qù ， jiǎ zhuāng shì bǎ gǔ dǒng sòng gěi yáng yún fān
zhè yī xì liè de biàn gù ， kàn shì fù zá ， shí jì shàng dōu shì zài duǎn duǎn de shù miǎo zhī nèi wán chéng de
yáng yún fān kàn le yī yǎn tiān shàng de jié léi ， hái yǒu yì diǎn shí jiān ， biàn kàn zhe nà yī tiáo lóng yú wáng zhě ， rèn zhēn dào “ shí jiān hái lái de jí
hǎo yī huì ， nǚ tóng cái gěng yè zhe de jiāng xīn zhōng kū yì yā xià ， zài cì zhàn le qǐ lái ， kàn le yī yǎn dì shàng qiú rán dà hàn sān rén yí luò de chǔ wù dài
cǐ kè de sòng méi lán yǐ jīng jìn rù le tíng shī fáng ， duàn lǎo yé zi guò lái kàn tā zuì hòu yī yǎn
zhǐ yǒu lù yǔ shū ， yáng yì yún zhī dào tā shēn shàng chuān de yī fú shì xià pǐn líng qì fǎ yī ， chén tǔ bù zhān
wáng zōng rén yī kàn shī fù yáng yì yún shǒu zhǐ yī dàn ， yī méi dān yào fēi shè ér lái
yǒu zhuān mén shì hòu de chá shuǐ de zhù lǐ zhàn zài mén kǒu ， jiàn tā guò lái ， zhǔ dòng tì tā dǎ kāi le mén
duàn shū xián xiào le xiào ，“ yě xǔ tā jiù shì xiǎng zài zhè lǐ kāi yī jiā kā fēi guǎn ne ！”
zhí dào zhè gè “ hái zi ”， chéng zhǎng wèi yí gè xū tiān shì jiè ， guǎng mào wú yín ， héng gèn zài nà hēi àn ér jī jīn de hùn dùn yǔ zhòu zhī zhōng
